گر با توام ز دیدن غیرم گزیر نیست


ور دورم از تو خاطرم آرام گیر نیست

در هجر اینچنینم و در وصل آن چنان


خوش آن که هجر و وصل تواش در ضمیر نیست

بیمار دل به ترک تو صحبت پذیر نیست


اما بلاست اینکه نصیحت پذیر نیست

فرهاد رخم پرور چشم حقارتست


اما به دیدهٔ دل شیرین حقیر نیست

خسرو حریص تاختن رخش شور هست


اما حریف ساختن جوی شیر نیست

در زیر خنجر اجلش شکر واجب است


صیدی که او بقید محبت اسیر نیست

در سینهٔ خار اشارات او به غیر


زخمیست محتشم که کم از زخم تیر نیست